Laatste update: 8 november 2023

Natuur in en om Diemen 2023

Natuur in Diemen 2014 vind je hier. Natuur in Diemen 2015 vind je hier. Natuur in Diemen 2016 vind je hier. Natuur in Diemen 2017 vind je hier. Natuur in Diemen 2018 vind je hier. Natuur in Diemen 2019 vind je hier. Natuur in Diemen 2020 vind je hier. Natuur in Diemen 2021 vind je hier. Natuur in Diemen 2022 vind je hier. Dit is de pagina Natuur in Diemen 2023

Herfst Voor je het weet, is het winter, zijn er eindeloos dagen vol regen waardoor het park vol loopt als er geen blaadjes meer aan de bomen hangen om dat water te kunnen verdampen. Dit is een gek jaar, want er hangen nog steeds veel blaadjes aan de bomen. Toch heeft de zon niet meer de kracht om die enorme verdamping te veroorzaken. Er hangen nog groene blaadjes aan de bomen, maar de bodem wordt zacht (is doordrenkt). En dat vormt een gevaar bij harde wind. Bomen met blad vangen veel meer wind dan kale bomen. Bomen met wortels in de bagger, waaien eerder om dan bomen in vaste grond. We gaan het zien. Paddenstoelen melden ons dat het herfst is. Dat de bodem vochtiger wordt. Dat liggend hout en schors begint te verteren. Dat hout daardoor eetbaar wordt. Dat houtsnipperpaden een feestmaal vormen, en dat je van zand alleen niet wilt kunnen leven. En daarom wordt het tijd voor een paddenstoelen excursie: op zondag 12 november is er eentje (tijdstip en vertrekpunt worden per e-mail bekend gemaakt), en de aankondiging gebeurt uitsluitend via de excursie-mail-lijst.

Toefige labyrintzwam groeit op iep

Zalmzwam groeit op iep

Paddenstoelen en Hout Er zijn specialisten (kieskeurige knagers) en generalisten (alleseters) Specialisten beperken zich tot 1 soort hout, of tot alleen dik hout, of tot uitsluitend zaagvlakken van hout. Er zijn ook specialisten die uitsluitend voorkomen op hout waarop een jaar eerder een andere paddenstoel zat (mits het die ene soort was, en niet een van de talloze andere). Specialisatie (kieskeurigheid) kan dus ook bepaald zijn door successie (opeenvolging). Generalisten nemen met van alles genoegen, mits het loofhout is, of naaldhout, of zelfs beide. Zalmzwam is een kieskeurige soort, komt alleen voor op iep met een minimale dikte van 12 cm, in vochtig, voedselrijke milieus, als rivierbegeleider. Toefige labyrintzwam (o.a. op populier, beuk, eik, en in Spoorzicht uitsluitend op iep), Zadelzwam (op es, iep, beuk, wilg, esdoorn en populier, en in Spoorzicht uitsluitend op iep), en Fluweelpootje (voorkomend op bijna alle soorten loofhout, vooral es, els, populier en vlier, maar in Spoorzicht vooral op spaanse aak en iep) zijn veel minder kieskeurig.

Zadelzwam groeit o.a. op iep

Fluweelpootje groeit o.a. op iep

Augustus, oogstmaand, dat klopt op zich wel, want de piepers zijn klaar, maar in Natuurpark Spoorzicht is augustus opnieuw hooimaand, net als juli. Op 15 juli werd het veld gemaaid, en in de week van 15 augustus zijn de randen van het veld opnieuw gemaaid. Het gedeelte wat maaien het hardst nodig heeft (het riet en liesgras in het midden), is gespaard. Er wordt dus kennelijk gefaseerd gemaaid.

Randen zijn gemaaid, niet het midden

Er ligt nog hooi van 15 juli, vastgegroeid, en nu deels verplaatst naar het zandpad

19 augustus scholingspad ophogen	en veld hooien

Op 19 augustus was de vierde werkdag (scholingspad ophogen, en hooi op het zandpad leggen), en op 18 augustus was de voorloopdag. De voorloopdag was goed om meteen nog even te zien wat de iependienst zoal had gedaan (op 10 augustus), zoals vellen en snipperen van iepen.

Takken gesnipperd	en stammen geschild

Storm Poly had een ravage veroorzaakt. Daardoor valt er nu veel meer licht op en in het terrein. Dat zonlicht biedt nieuwe kansen voor het hügelgebied en voor de bosbeek (die voortaan tot later in het jaar zon vangt). Als je het hout opruimt, en zaadjes strooit, kan dit gebied een bloemenzee vallei worden met wederik, kattenstaart, moerasandoorn, moerasspirea, wilgenroosje en koninginnenkruid. Zonder die ingrepen zal het gebied door vermesting (houtsnippers en bastrepen) verruigen met braamsoorten, klimop, riet, en de aanwezige exoten. De kans op meer zon vergoot namelijk ook de kans op meer invasieve exoten (plaagsoorten zonder natuurlijke vijanden), en de gevaarlijkste daarvan die al aanwezig zijn in het terrein, zijn Veelbloemig roosje (Rosa multiflora), Canadese kornoelje (Cornus sericea), en Reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum). Veelbloemig roosje staat er al, maar had op die plaats veel meeldauw door teveel schaduw en teveel vocht. Meeldauw is vanaf nu verleden tijd. Een gevaar van deze exoten is dat ze bosverjonging tegengaan, maar dat doen inheemse plaagsoorten (zoals spoorbraam) ook.

Bomen geveld	en stammen geschild

Augustus, iependienst-maand. De besmettelijkheid van de iepziekte of iepenziekte (een schimmelaantasting) maakt bestrijding noodzakelijk. Meestal is Boogaart uit Almere de uitvoerder.

Vellen, schillen, snipperen	akelig gezicht, maar ziek is ziek

Er zijn iepen die aantasting overleven. Het dode hout wordt dan ingekapseld, en nieuwe groeilagen vormen zich om de aangetaste heen. Zulke bomen vind je jaren later wanneer ze ziek worden van een 2e aantasting, of, zoals hier wanneer ze omgaan door een storm zoals Poly. Het lijkt zo oneerlijk om een boom te verwijten niet bestand te zijn tegen windstoten van 147 km per uur, als zelfs bestelbusjes daardoor omwaaien. Toch ben je daartoe wel geneigd, want een boom die afknapt of omwaait, heeft meestal ergens houtrot (schimmelaantasting).

Reuzenberenklauw (het bosje in de westpunt) 1 juni uitzaaiing ontdekt; gemeente ingeseind 19 juni 7 zaailingen afgeschoffeld (daarvan 1 met gezwollen knop). 28 juni: alle afgeschoffelde van 19 juni zijn nu dood. 28 juni 5 nieuwe zaailingen boven gekomen (alert-fase). 12 juli alle 5 met wortels uitgegraven. 23 juli 3 nieuwe zaadjes, gekiemd, afgeschoffeld. 10 augustus 5 nieuwe zaadjes, gekiemd, afgeschoffeld. 12 september 3 nieuwe zaadjes, gekiemd op de waterlijn, afgeschoffeld. Zie: Reuzenberenklauw (waarom afgeschoffeld?)

Toch nog gekiemd	Of eerder over 't hoofd gezien?

15 juli: het zanddepot bij ingang I ligt nogal kritisch De zandberg moet altijd op tijd afgegraven zijn, opdat de maaimachine erlangs kan. En je weet nooit wanneer precies, in 2021 en 2022 pas eind augustus.

15 juli: Zaterdagochtend is het veld gemaaid.

23 juli: Er is dus ook weer wat gehooid.

Hooi gekamd op hopen of rillen	om later af te voeren (te verschralen)

En bij dat kammen valt het ineens op	Er staan ruim 100 Canadese kornoeljes

En daar ook	Er staat 1 Canadese kornoelje

3 juli: In een moerasbos, na wind en regen, zakken bomen scheef.

8 juli: Eenmaal scheef gaat de kluit al snel rechtop staan (storm Poly).

Middenpad op 1 juli.

Middenpad op 6 juli (na storm Poly).

Middenpad op 8 juli (na 't beugelzagen).

Middenpad op 12 juli (na 't kettingzagen).

Op zaterdag 1 juli was de eerste werkdag van 4 werkdagen zandkruien in Natuurpark Spoorzicht. Op 1 en 8 juli, en op 5 en 19 augustus 2023 wordt gewerkt aan ophoging en verbreding van het scholingspad. Aan het zand zal het niet liggen. Freek en Jan Willem werkten een stevig uurtje, en brachten daarna de maaier naar DBS Maaitechniek in Ankeveen. De schade viel mee, en na terugkeer is er nog eventjes gemaaid. De aanvoerroutes voor zaterdag 8 juni zijn nu beide ook gemaaid, opdat de 4 vrijwilligers die dag zonder schrammen kunnen kruien. Top! Zo heb je dat het liefst. Vrijwilligerswerk moet wel leuk blijven.

Er zijn paden gemaaid	Voor zandtransport

Gemaaide paden	Droge voeten

Je moet er wel langs kunnen	Dus ook ietsje breder

We werken aan het scholingspad. Er komen niet alleen leerlingen. Het is het kortste rondje door het park.	Vanaf 2024 (formeel) opgeheven. Dus: nooit meer in onderhoud. Dus: vooral zelf blijven snoeien!

Achter de 2e lichtmast, weer terug	Reuzenberenklauw

Vroeger was het onderhoud simpel. Een excursie bepaalde de route. De route bepaalde het maaibeheer. En de opbrengst van de excursie collecte bepaalde met welk type gereedschap je kon werken. Sinds Covid is dat niet meer zo simpel. Excursies vervielen, gezondheidsklachten, daarmee vervallen inkomsten, en dus vervalt ook de gereedschapskeus. Een klus (bijvoorbeeld zand kruien) bepaalt nu het maaibeheer, want je moet er wel kunnen komen zonder schrammen op je been.

Het pad bij de waterwilg is laag gezeist.

Het pad naar achteren is hoog gezeist	Langs de waterwilg is laag gezeist

En er is nog veel niet gedaan	Zoals het pad door het midden

En het pad langs het station	Zoals hier bij het woekerend roosje

28 juni: Bij de puntvijver is moerasspirea vol in bloei.

17 juni: Rosa multiflora	28 juni Grote wederik bloeit

Op 19 juni 2023 is het bosje met Reuzenberenklauw geschoffeld. Er stonden 25 exemplaren; die liggen er nu af te sterven. Maar er was niet te zien, of er meer stonden vanwege de ruige begroeiing van brandnetel, braam en iepopschot. Zie: Reuzenberenklauw (waarom afgeschoffeld?)

Op 17 juni 2023 was er een werkdag; maaien en hooien. Twee uurtjes voor de vroege vogels onder ons. Dat zijn er niet veel. Afijn. De klus is bijna klaar. Er is deels gezeisd met hand, en deels met de motorzeis gewerkt (tot die stuk ging). Op de hügel verliet de maaikop het apparaat, en slingerden de onderdelen zich een weg omlaag door de braamstruiken van 4 meter hoog. Dus is een speurtocht (met fiskar takkenschaar) ingezet om ze terug te veroveren op de natuur. Op een na werden alle voorwerpen getraceerd. Het belangrijkste onderdeel (de veer) ontbreekt nog steeds. Achteraan (westpunt van het terrein) is ook geharkt, en het hooi ligt inmiddels op de bestaande hooiberg. Dus nu kunnen we er weer bij ....

Bij de 2e lichtmast, en dus bij de	Reuzenberenklauw (in knop)

2e punt zuidkant (begin juni)	2e punt zuidkant (half juni)

2e punt zuidkant (moerasspirea 17 juni in knop)	2e punt zuidkant (hop loopt net uit)

Als de westpunt een rustgebied wordt, dan laten we het toch zeker lekker dichtgroeien? Dan hoeven we daar nooit meer wat aan beheer te doen .... Helaas is dit een gedachtenfout. Het zou wel lekker makkelijk zijn, en goedkoop, inderdaad. Er staan bomen, ook zieke bomen. Dus het beheer zal erbij moeten kunnen op enigerlei manier. Als je het terrein dicht laat groeien dan moet voor elk akkevietje (zelfs voor een boom die op het spoor valt) een aannemer een pad door de bramen maaien om er te kunnen komen. Zo'n pad kan alleen al 2 mandagen werk zijn (met zware apparatuur, wel te verstaan). Goedkoop is duurkoop, zou ik denken. Misschien valt dat mee. En misschien denkt de politiek het liefst niet verder vooruit.

hügelgebied (begin juni).

Als een terrein zo dichtgroeit dat je zelfs het pad niet meer kunt zien, dan is het tijd om een bosmaaier ter hand te nemen. Een zeis leent zich niet zo goed voor paden met balken langs de rand. Met een draadje werkt het dan gelijk een stuk handiger. Maar het geeft wel andere effecten. Het snijdt of verhakselt het gewas, en daardoor laat het hooi zich moeilijker afvoeren. Veel profs in natuurbeheer laten het hooi liggen waar het ligt (dat scheelt tijd en geld). Maar dat is niet persé beter. Veel mensen denken dat het normaal is (dat doet iedereen toch?), maar bezuinigen is geen normaal gedrag: je doet niet het goede, je doet het goedkoopste. Dat is niet het zelfde. Het grote gevaar van een machine is dat je langer door werkt dan de bedoeling is, meer maait dan per keer de bedoeling is, en alles op dezelfde manier maait. En dat terwijl je juist niet alles op dezelfde dag moet maaien, en juist niet alles op dezelfde manier of met het zelfde gereedschap moet doen.

hügelbypass pad en berm is gemaaid bosmaaier	hügelbypass pad en berm is niet gemaaid takkenschaar-werk

Kijk je naar betaald natuurbeheer dan zie je dat men een klus zo lang mogelijk uitstelt, dan de hele klus in 1 keer uitbesteed, en in zo kort mogelijke tijd snel resultaat wil hebben. Zo werkt een vrijwilliger juist niet. Door iedere keer iets te doen, en iedere keer anders, blijft de natuur gevarieerd. Maar als je dat zo wilt doen, dan moet je dus ook eerder beginnen, want je moet er de tijd voor kunnen nemen: uitstel leidt altijd tot haast of tot afstel.

1e punt (begin juni gezeist)	1e punt (half juni gemaaid)

Bij de eerste punt lag in oktober een 7-tal gevelde iepen. Ze waren op het veld ontschorst, niet verzaagd in handzame brokken, en zo aan hun lot overgelaten. Dit voorjaar is het hout grotendeels verzaagd en afgevoerd naar een takkenril. Uitgangspunt: de vlinderweide moet je open houden. Die weide (1e punt) ligt aan de vliegroute van spoordijk naar spoordijk, diagonaal over het terrein. De hügel (onderdeel van de vliegroute) is een van die open plekken in het bos (en we hebben er meer gemaakt). Omdat er veel brandnetels staan (voedselplant kleine vos, dagpauwoog, atalanta, landkaartje, aurelia) hebben we nu zo min mogelijk gemaaid. Maar de bedoeling is dat de bramen eruit gaan, en daarvoor zullen veel brandnetels toch eerst weg moeten. Zoals bij het hooien bleek: er ligt nog steeds veel houten stokjes in het gras onder de brandnetels, en dat hout moet daar ook weg voordat we de bramen te lijf kunnen gaan.

junglepad1 (doif isch tod, zadelzwam)	junglepad1 (deels gemaaid)

junglepad2 (voor maaien)	junglepad2 (na deels maaien)

Zoveel is duidelijk: niet alle doelen zijn gehaald; bij het graslandje staat nog van alles. Bij de hügel is nog niet gehooid. En er zijn plekken waar niet is gezeisd of gemaaid (bostrimmer), omdat daar de takkenschaar gebruikt gaat worden. Met een takkenschaar kun je de afzonderlijke bedreigers (meestal spoorbraam) te lijf gaan, en daarmee kun je een maaibeurt overslaan of uitstellen. Rosa multiflora (Veelbloemige roos) is een andere bedreiging die er nog staat. Voorgaande jaren hebben we geprobeerd die ondergronds te bestrijden (hak, spa), na eerst met heggenscharen de struiken gekortwiekt te hebben. Desondanks is de roos daar nog niet weg. We geven die strijd waarschijnlijk maar gewoon op. De roos bloeit aan de slootkant op dit moment zeer uitbundig, extreem. Maar in het binnenbos komt hij niet tot bloei. We hebben altijd aangenomen dat deze roos zich vegetatief kan vermeerderen, en dus dat je elk afgeknipt of afgemaaid stukje moet drogen (zonder in contact te komen met de grond). Stel, deze aanname was onjuist. Dan is de zaadbank (met bottelzaad) zo rijk gevuld dat we nog 20 jaar lang zaailingen kunnen verwachten. Hoe stel je vast of een takje is geworteld of een zaadje is gekiemd als je er niet bij blijft staan? Door het in je eigen tuin te testen, want dan hoef je niet zover te lopen. Bij de Canadese kornoelje zijn we gaan uitproberen of een stukje wortel of tak uitloopt in zand: ja, dat deed het. Die proef hebben we bij Veelbloemige roos nog niet gedaan (niet in het groeiseizoen, wel erbuiten maar dat was onbedoeld). Niet zelf testen (er zelfs niet aan denken) komt ook door de literatuur: Veelbloemige roos is als stekje verspreidt in de USA, gedoneerd aan boer en buitenlui als levend prikkeldraad in de prairie, met miljoenen stekjes tegelijk. dus vegetatief vermeerderd.

Het pad door 't midden (riet op het pad)	pad zuidoost bij waterwilg (riet en dauwbraam op het pad)

zand bij ingang-I.

De eerstvolgende klus wordt het verbreden van ingang-I (oftewel zand naar de hügelbypass), want anders kan de maaier van het rietveld niet langs de zandberg rijden.

Dat er binnenkort gemaaid moet worden, is duidelijk.

Maaibeleid hield tot 2020 in: 2x per jaar (eind juni en begin september) maaien. Daarna zou 1x per jaar maaien (eind augustus) genoeg zijn. Maaien van het open stuk grond bij ingang-I (picknicktafel) heeft als doel het riet te bestrijden. Dat riet groeit er sinds Waternet bij een baggerklus in 2007 bagger op dit bloemrijk hooiland mocht storten. Einde ratelaar, begin van de grote verrieting van niet alleen de wei, maar ook van het omringende bos. Het maaien heeft als doel om het riet te verzwakken, en als nevenresultaat het verdwijnen van Zwartsprietdikkopje, Kleine vuurvlinder en Bruin zandoogje, alsmede wat bijensoorten. Binnenkort maaien betekent dus in augustus 2023 (vermoedelijk rond de 21ste) op z'n vroegst.

Op 21 mei 2023 was er een werkdag. Evert, Freek, Samuel, Selena, Petra en Jan Willem werkten samen aan padherstel.

Het zandpad van daslook tot zomereik	is opgehoogd en versmald

Het scholingspad had een zwakke plek	ontstaan door houtaanvoer voor de ril

De houtril dijt gestaag verder uit.

Op 5 mei 2023 kwam dit jaar het zand om de paden mee op te hogen. Gelukkig wisten we dat al op 4 mei, en was er nog net tijd genoeg om de grondrestanten van de buurtmoestuin weg te schrapen. Die grondstort blokkeerde het hek, en dat kon daardoor niet wijd genoeg open.

Hek ingang-II vrij gehakt.

Op 6 mei 2023 kwamen vrijwilligers in actie. De natste paden werden meteen aangepakt.

Vrijwilligers

Achter de hügel is een takkenril uitgebreid.

Takkenril

Op 17 april 2023 vond overleg plaats over het Spoorzicht project. Tien mensen brainstormden met elkaar over de toekomst van het park: minder paden, materiaalkeuze, doelgroepen (rolstoelen en ringslangen), schoolklassen, en dergelijke. In de toekomst laat de gemeente paden onderhouden, en wordt het vrijwilligerswerk daardoor minder zwaar. Via aangepaste toegangen en een vlonderpad kunnen ook rolstoelers van de natuur genieten (goed idee!). Wel houden we de overige hekken liever te smal voor kruiwagens want hervatting van vuilstort, daar zitten we echt niet op te wachten. Toekomstdromen zonder directe deadline. Dus voorlopig doen we het nog even zelf en kunnen rolstoelrijders hier nog even niet terecht.

Bestaand kruispunt van 2 zandpaden in voetbalveld2 In de toekomst raken op het kruispunt hoofdzandpad en struinpad aan elkaar

April 2023 begon nat, maar al snel werd het droger. Toch bleven veel paden nat, te nat voor veel wandelaars. Dus het was lekker stil in 't bos. Daardoor waren de baltsende haviken goed te volgen. Ramshoorngallen van afgelopen herfst zijn nu goed zichtbaar, omdat de waard (zomereik) in april nog geen blad draagt. Op 8 april was Canadese kornoelje uitgelopen. Het blad herken je aan de kleur groen, en de 7 zijnerven aan weerszijden van de hoofdnerf. Gedroogd is het blad goed bruikbaar als tabaksvervanging, al ontbreekt nicotine.

Ramshoorngallen

Canadese kornoelje

Dit pad wordt breder als de gemeente het park zelf in beheer neemt	Meidoorns bloeien volop (18 april). Zoals hier Bij de hügel.

Ondergaande zon (ingang III)

Maart 2023 begon droog, maar al snel werd het nat. Erg nat. Gelukkig zijn twee takkenrillen in Natuurpark Spoorzicht (noord en hügelgebied) bijna klaar, net op tijd voor het broedseizoen begint. Zwaar hout is zoveel mogelijk over de toen nog droge paden vervoerd naar plekken waar het nog van pas komt. Ook bij nat weer. Als paden veranderen in bagger, is hout onvervoerbaar. Dus het moet er al zijn, wil je het kunnen gebruiken.

Bij de eerste punt is al veel weg gehaald. Nog even, en de bramen kunnen geknipt, hun wortels uitgehakt, en daarna kan er gemaaid worden. Zo heroveren we onze vlinderweide in de zomer op de braambos-wildgroei.

Als het zo nat is, is een klein beetje wind al genoeg om bomen scheef te zetten. Als ze omvallen, zetten stammen de kluit rechtop, en zo ontstaan er een wijwaterbakjes in de grond.

En denk nou niet dat het alleen in de 1e punt fout is gegaan qua zieke iepen kap. Dit is in de westpunt, achter de moerasspirea. Ook die iepen zijn bij de grond afgezaagd, en zo neer geflikkerd op het gras- en braamland, precies naast de houtril, en vooral ook niet erop gelegd. Ze zijn niet gezaagd, en niet geschild. En wie zou uitgerekend dat bosje nou gaan controleren, toch? Ze komen daar gewoon mee weg. Opdracht uitgevoerd. Klaar. Geld beuren en weg wezen.

Februari 2023 is een opdrogende maand met relatief hoge dagtemperaturen, weinig nachtvorst, weinig regen.

De paden in Natuurpark Spoorzicht drogen op (snippers zijn en blijven bagger), en een dunne laag zand erop hardt lekker uit. Het pad tussen ingang II en ingang III is ook bijna klaar (qua zand). Er liggen al stammetjes klaar om niet teveel zand eraan te verspillen. Maar zandstort heeft geen prioriteit, ten op zichte van het broedseizoen (vanaf 15 maart).

Aan de noordkant, en met name rond de 1e punt (rond de 1e lichtmast) is veel gekapt, op een manier die in het verleden niet zo is afgesproken met ambtenaren. Bomen zijn bij de grond afgezaagd, en daarna zijn de stammen in vier-vijf ondraagbare hompen verdeeld. Het kroonhout is ongezaagd in de bermen van paden geflikkerd. Alle bermen die we open hielden door jaarlijkse maai (t.b.v. kruiden en vlinders), zijn volgelazerd. Die zagers waren duidelijk geen groenbeheerders. Er is niet nagedacht over vervoerbaarheid (kruiwagen, tilbaarheid), herbruikbaarheid op het terrein (b.v. padrand) en duurzaamheid (b.v. maaibaarheid) na de ingreep. Als je bomen omzaagt en neerlegt op braamstruiken, dan weet je zeker dat je die braam niet kunt bestrijden, in ieder geval niet met zeis of bosmaaier, in ieder geval niet de komende 7-10 jaar die het hout nodig heeft om te vergaan. Toch heeft men het zo achter gelaten. Schandalig. Ik zou denken verkeerd aanbesteed. En bosvorming onderschat. Braam behoort tot een successiestadium van weiland naar bos. Maak een open plek, maak licht, en hop, braam slaat op. Laat braam gaan, en eronder kiemen bomen (schaduwkiemers es,iep). Laat die bomen gaan, en er ontstaat bos. Laat het bos gaan tot kruinsluiting volgt. Daardoor neemt het licht af, en verdwijnt de braam tijdelijk (tot je weer wat kapt, en alles opnieuw begint). Kortom, veel zaagwerk rond de 1e punt in februari. Veel van het hout vertrekt richting hügel, waar het wordt verwerkt in duurzame houtrillen in het bos. En dat moet voor het broedseizoen klaar zijn. Er is daar dus ook al veel braam en Japanse roos gesnoeid. Want als de vogels er eenmaal in nestelen, dan is het te laat voor snoei.

Tussen de eerste punt en het pad naar de 2e punt zit een ondiepe modderpoel. Een boomstam ligt dwars voor de ingang. Vanaf de andere kant zie je die stam ook liggen. er staan wat takken rechtop, alsof iemand er een hut heeft gebouwd, en er liggen stammen op de grond, alsof iemand een houten vloertje heeft willen leggen. Allemaal heel aardig hoor, alleen zou juist hier een doorgang kunnen en moeten komen (om de bestaande paden heel te houden). Uitleg: de iependienst rijdt jaarlijks de haakse hoeken bij paden stuk, dus moet je haakse hoeken in paden vermijden (bij aanleg). Baggerbedrijf en gasbedrijf komen eens in de tien jaar langs met draglines, en die wil je ook niet over je boomwortels laten rijden. Bomen met wortelschade worden vaker ziek. Hier past met weinig schade een diagonaal verlopend pad tussendoor. Maar dat diagonale pad komt er niet, bleek in een brainstorm op 17 april. Het toekomstig zandpad rondom volgt de bestaande paden.

Januari 2023 brak alle records qua hoeveelheid neerslag. En dat is te merken.

Zanddepots liggen altijd bij de ingangen aan de straat. Zandpeil 29 januari. Vanaf daar hogen vrijwilligers paden op. Zolang de voorraad strekt.

Het slootpeil is binnen een week ruim 10 cm gezakt; ook in het park. Paden zijn plotseling modderig in plaats van hard. Modderpeil 29 januari.

Een lagere waterstand oogt nog steeds heel nat. Waterpeil 29 januari.

Waterpeil 20 januari 2023

De eerste sneeuw dooit snel; het dooiwater kan niet weg; bevroren ondergrond.

17 januari 2023

Het is nat; al dagen regent het, vooral 's nachts. En het terrein ziet er moerassig uit. Zandpaden blijven, ook onder water, goed beloopbaar. Snipperpaden veranderen, ook boven water, in zuigende drab.