vuurmelkzwam, lactarius hortensis

foto:
Park Spoorzicht, Diemen,
6 oktober 2004,
Nikon Coolpix 4500

foto:
Park Spoorzicht, Diemen,
6 oktober 2004,
Nikon Coolpix 4500.

Vuurmelkzwam
(Lactarius hortensis)
Oude naam: lactarius pyrogalus.
NMV Ag 069420
DET: Ger van Zanen

De vuurmelkzwam is typisch zo'n soort die je niet in het veld kunt herkennen.

Het uiterlijk kan zeer variabel zijn, afhankelijk van ouderdom
De steel is iets breder aan de voet,
De melk verkleurt traag (meer dan een uur nodig),
De smaak verloopt in korte tijd van mild naar scherp, zoals bij veel andere soorten.
Groeit bij hazelaar, maar hazelaars staan vaak onder els of berk

Hoe meer melkzwammen je kent, hoe minder je er durft te benoemen in het veld.

De vuurmelkzwam melkt wit bij beschadiging van de lamellen. De melk verkleur na een uurtje naar grijsgroen.
Als je de melk afstrijkt op een glaasje en er dan KOH aan toevoegt, dan verkleurt de melk oranjegeel.

Hoed, steel, lamellen
De hoedkleur van jonge exemplaren lijkt op die van een oude kokosmelkzwam, en de hoedkleur van oude vuurmelkzwammen lijkt op die van een jonge viltige maggizwam.

De hoed is kleverig. Hans Vermeulen rekent deze soort tot de groep van de kleverige melkzwammen (glutinosi).
De hoed neemt vaak bij het uitgroeien een trechtervorm aan.
Het kuiltje heeft in het midden meestal geen bultje. Dat onderscheidt deze melkzwam o.a. van de eveneens scherp smakende en vaak trechtervormige Rossige melkzwam (lactarius rufus).
De steel heeft vaak dezelfde kleur als de hoed, net als bij de kokosmelkzwam vaak het geval is.
De lamelkleur is geelachtig tot vleeskleurig, en bij oude exemplaren kaneelokerkleurig. De sporen zijn bleek okerkleurig.

De vuurmelkzwam is van september tot eind oktober aan te treffen in Natuurpark Spoorzicht.

foto: Nikon Coolpix 4500,
26 oktober 2004

foto: Nikon Coolpix 4500,
26 oktober 2004

Samenlevende plaatjeszwammen

Vorige scherm