Tetraneura plantengallen digitaal herbarium

laatst bewerkt (y.m.d): 2011.01.07

Tetraneura-galsoorten

Galsoorten van het geslacht Tetraneura worden veroorzaakt door Bladluizen.
Van dit geslacht komt er maar één soort voor in Nederland die gallen veroorzaakt.

Verwisseling (in het buitenland) is mogelijk met o.a. de Hanekamgalluis en met een soort die ik nog niet op naam heb weten te brengen.

Luisgallen op deze website:

	Gal maker:		Tetraneura ulmi [Linnaeus, 1758] [Oud.]: Tetraneura gallorum
	Op/On:		Ulmus sp.

Op de bovenkant van het blad ontstaan ongesteelde peervormige gallen, 7-12 mm hoog, vaak gekromd, en kaal.
De bladschijf rondom de aanhechting is geel verkleurd en hard. Soms is het blad zelfs misvormd.
Aan de onderkant van het blad zit aanvankelijk een harige opening die zich later sluit. De gal scheurt opzij van de top open. Tenslotte verdroogt de gal.
De bladluizen verhuizen naar graswortels, vooral van kweek.
Gallen beginnen helder groen, en verkleuren bij het rijpen via geel naar bruin.

Verwisselbaarheid:
Deze gal kan, in het buitenland, verwisseld worden met de Hanekamgal, eveneens op iep.

In Park Spoorzicht komen deze gallen ieder jaar voor op zonnige en open plekken (1999-2010). Al op 20 mei 2004 zijn meerdere volle, groene gallen te vinden, ook op zeer jonge iepen van 3 jaar oud op plekken die helemaal niet zo open zijn. Voorgaande jaren werden alle vondsten gedaan op veertig jaar oude iepen langs de randen van het hooiland.

Foto's 16-06-2007 Spoorzicht

	Gal maker:		Tetraneura sp.
	Op/On:		Ulmus sp.

Onbekende galluis-gal

Waardplant: iep,
Plek: blad,
Type: knots,
Verwekker: bladluis,
Foto's: Slovenië,
Datum: 28 mei 2009

Een Hanekamgal is dit niet. De kam ontbreekt, en de vorm is niet plat genoeg.
Op het eerste gezicht is het een Iepgrasluis-gal.

Daar hield ik het op toen ik de gal aantrof. En toch lijkt hij er niet (helemaal) op.

De gal heeft een ronde, knotsvormige vorm, net als de Iepgrasluis-gal, ook op een groen "steeltje".

Maar de gal is behaard en geel tot rood, en niet hard maar zacht. Gallen zitten vaak vlak bij de bladrand.
Net als bij de Iepgrasluisgal, zie je dat, soms, in de omgeving van de galaanhechting, het groenpigment uit het blad verdwijnt.

Vorige scherm