Laatste update: 3-2-2021 (typo hersteld).

Natuurpark Spoorzicht Diemen kilometerhok:

Excursie agenda 2016

Oudere pagina's, zie: Spoorzicht 2013-2014 Spoorzicht 2015 Spoorzicht 2016 (deze pagina) Spoorzicht 2017 Spoorzicht 2018 Spoorzicht 2019 Spoorzicht 2020 Spoorzicht 2021 Spoorzicht 2022 Spoorzicht 2023

Natuurpark Spoorzicht ligt in het centrum van Diemen, ingeklemd tussen spoorwegen en autoweg A1, Het gebied maakt deel uit van de Diemer Scheg. Dat is een trekroute van wilde dieren tussen de Diem en de Watergraafsmeer. Dieren gebruiken het park in die trekroute om uit te rusten, te eten, te schuilen, en jonkies te krijgen.

Nieuw bankje in het park Foto: 24 november 2016

De website Natuurpark Spoorzicht en de Werkgroep Spoorzicht Diemer Platform Spoorzicht Groen (de Werkgroep Spoorzicht) bestonden op 30 april 2014 15 jaar. Al die jaren verzorgde de werkgroep het park, de website over en de excursies in het park, zonder een cent subsidie. In die jaren is veel veranderd, in doelen en in werkwijze, maar niet in geld. Subsidie Nee. Excursiegangers geven vrijwillig een gift voor de onderhoudspot, of niet. En van de inhoud van het collectezakje wordt het onderhoud gedaan. De Werkgroep Spoorzicht is sinds oktober 2015 toegetreden tot de Werkgroep Stadsnatuurbeheer van vereniging KNNV-Amsterdam, en beoogt werkzaamheden te verrichten naar de richtlijnen van Landschap Beheer Noord-Holland. Stadsnatuur is de min of meer spontane vestiging van wilde planten en dieren. Beheer maakt ruimte voor de mens met behoud en versterking van de leefgebieden van plant en dier.

Nieuws over Natuurpark Spoorzicht uit 2015 vind je hier. Nieuws over Natuurpark Spoorzicht uit 2013 en 2014 vind je daar.

Nieuws uit 2016

Zomer 2016

Het middenveld met winterse waterstand Foto: 2 juli 2016.

Het is zomer, en in geen jaren zo nat geweest. Toch moet er gemaaid worden en gehooid, en moeten er paden opgehoogd worden. Gelukkig is een deel daarvan al gebeurd voordat de maand juni zoveel regen bracht. Als je daar diep in de waterplas staat, dan hoor je ze. Moeder havik voert haar 2 takkelingen van tijd tot tijd, en dan schreeuwen ze met z'n allen de buurt bij elkaar. Maar zien doe je ze niet. Pas als het stormt, zwiepen de takken van de elzen zo ver uiteen dat de boomkruinen erachter zichtbaar worden. En daar zitten ze, heel hoog, en goed verstopt. De prooien vind je wel, al maanden, rondom die plek, en daarom weet je dat hier iets gebeurt, in het verborgene.

Zandpad vervangt snipperpad naar de achterste vijver Foto: 5 juli 2016.

In 2015 kwam het gasbedrijf, en reed dit snipperpad aan gort. Want ze moesten nu eenmaal achteraan het terrein zijn met hun dragline. Van snippers hebben we onze bekomst. Ze zijn handig, want licht te kruien, dat is waar. Maar het pad moet wel ieder jaar opnieuw besnipperd worden, want snippers verteren heel snel. En het is ook een heel eind kruien. Van het hek naar het pad, je bent zo een kwartier onderweg, heen en terug, per kruiwagenlading. Zand verteert niet. Stort 2 jaren achtereen zand, en je hebt een degelijk pad dat jaren mee kan. Dat lukt niet met een eenmalige actie, want het zand moet eerst ingroeien langs de bermen voor de tweede laag erop gestort kan. Maar daarna heb je dan ook wat.

Het is weer hooitijd Foto: 5 juli 2016.

Het is weer hooitijd, maar waar laat je het hooi? Daarvoor hebben we 3 hooibergen liggen. Al jaren. Een is bekend (de ringslang broeihoop of slangenberg). Een hooiberg is in gebruik bij de jeugd als trampoline (er wonen kikkers en padden in). En een hooiberg lag al een tijd verscholen in de bosjes (en is vorig jaar niet gebruikt, en daarin woont ma egel met haar jongen). Een nieuw zandpad was nodig in deze natte zomer om er hooi op te storten, dit doodlopende paadje dus.

Hooi, waar laat je het? Hier ligt de derde hooiberg, bewoond door Ma Egel Foto: 5 juli 2016.

Voorjaar 2016

Klein hoefblad bloeit Foto: 21 maart 2016.

In 2015 zijn twee lichtschachten (lichtbanen) gemaakt, en een aantal open plekken. Winter 2016 gingen we daar gewoon mee verder. Het idee is helder: als je een lichtbaan maakt, dan maak je daarmee twee nieuwe bosranden. En in die bosranden leven de meeste dieren. Meer zonplekken en lichtbanen in het bos is beter voor insecten, kikkers, padden, salamanders en ringslangen. Als je door de bomen het bos niet meer kunt zien, dan staan er teveel, en moeten er dus een paar bomen gaan liggen, of hangen. Op de grens van zon (licht, warmte, eten) en schaduw (donker, koelte, schuilen) voelen koudbloedige dieren zich het best op hun gemak, leven de meeste spinnen en insecten, groeien de meeste soorten planten. Kortom, meer bosranden maken, vergroot het leefgebied.

Paarbladig goudveil bloeit Foto: 21 maart 2016

Paardenbloem bloeit Foto: 31 maart 2016

eerste Fluitenkruid bloeit Foto: 31 maart 2016

Hügel-bypass Foto: 31 maart 2016.

Deze winter zijn de paden opgehoogd. Dat was nodig want ze gingen kopje-onder. Er is een "Hügel-bypass" gemaakt, een smal kinderpad van de Hügel door het bos. Dat pad maakt het mogelijk dat groepen elkaar passeren. Er zijn aanvraagexcursies gegeven in de winter. Normaal is het park te nat om 's winters excursies te geven. De zuidelijke lichtschacht heeft een zijtak gekregen, zon uit zuidoost en zuidwest vallen nu op hugels en vijver Het middenpad kreeg een opstaand randje. Dan kun je zien waar je loopt Het middenpad heeft een eerste snipperlaagje gekregen

Opstaand randje maakt duidelijk waar het diep wordt Foto: 19 maart 2016.

Eerste snipperlaag middenpad Foto: 26 maart 2016.

Eerste snipperlaag middenpad Foto: 26 maart 2016.

Snippers liggen klaar om erin gekruid te worden. Foto: 19 maart 2016.

Het is lente, maar het houdt nog niet over Foto: 21 maart 2016.

Startpagina

/