Determinatietabel voor Stuifzwamachtigen voor Natuurgidsen (IvN)

Veldkenmerken jonge (dus witvlezige) exemplaren van de stuifzwamachtigen

Stuifzwamachtigen vormen het hoofdpijndossier van mycologen. Sinds rond 1800 de eerste van de circa 40 soorten soorten zijn beschreven, zijn er 121 Calvatia's, 710 Lycoperdon's, 25 Vascellum's, en 197 soorten Bovista beschreven (kijk in Mycobank). Meer dan 1100 soortnamen, en etterlijke geslachten. Bestaan er echt zoveel soorten? Nee.

Beperkingen bij het gebruik van deze tabel:

• Deze tabel valt onder de common license copyrights; ze is onder verwijzing naar de bron vrijelijk te gebruiken
• Uitsluitend jonge exemplaren met stekels, wratjes, vlokken, of melige korreling op de buitenwand (exoperidium) van het bolletje
• Op stekels aan de steel wordt niet gelet: die vallen er altijd het eerst af, en die zijn vaak minder kenmerkend
• Melige exemplaren kunnen verwisseld worden met jonge Melige bovisten (zie vers 06a), omdat het subgleba nog niet bestaat.
  Een tabel voor jonge stuifzwammen en bovisten samen is beter, dan twee aparte.
  Heel jonge bovisten hebben nog geen (sub)gleba, en kun je dus op die manier niet op geslacht brengen. (Het ontbreken van stekels en wratjes is dan bepalend, samen met het ontbreken van een duidelijke steel).
• De kleur in vers 05a komt niet overeen met de kleur van het endoperidium in Nordic III p.333, p.335, en p.339 (grijs tot geelbruin, glanzend); alledrie de soorten hebben ongeveer dezelfde kleur binnenwand.
• Goed om te beseffen (vers 13), de soort Zwartwordende stuifzwam werd ooit beschouwd als een variëteit: Zwartwordende parelstuifzwam (Lycoperdon perlatum var. nigrescens).