Jonge plooivoeters zijn meestal zinkgrijs van kleur en lijken een beetje op een Parelstuifzwam.
Plooivoetstuifzwam groeit aanvankelijk vaak kegelvormig uit (Parelstuifzwam niet).
De stekels van een jeugdige plooivoeter lijken vaak op die van een jeugdige Zachtstekelige stuifzwam.
Iets ouder zijn er geen stekels meer en is de jonge plooivoeter eerder melig.
Nog iets ouder is de plooivoet kaal en bleek kleikleurig, en dan lijkt hij weer sterk op de iets minder jeugdige Zachtstekelige stuifzwam, ook kaal (maar met geeltinten).

Een plooivoeter is makkelijk te herkennen aan de plooien net onder de bol.
De bol slijt bij ouderdom rafelig weg, als de sporen rijp zijn en gaan verstuiven.
De jojo-vorm van de steel (het zandlopermodel), valt dan meer op.
Breitenbach (deel II) vindt die jojo-vorm juist een eigenschap van de Parelstuifzwam. Misschien mag je daar dus niet van uitgaan, en gaat het alleen maar om een ecotypisch kenmerk.
Heel oude plooivoeters missen de bovenkant. Ze bestaan alleen nog uit de steel, met een plat dak erop.

Zachtstekelige stuifzwam:
Alleen jonge vondsten zijn verwisselbaar, mits in kalkrijke gebieden. Beide hebben zachte, melige stekeltjes die makkelijk afveegbaar zijn. Als je goed kijkt (loepje!), dan zie je dat ze beide samengestelde, pyramidale stekels hebben op het bolletje, en op het steeldeel meer wratachtige stekeltjes. Beide hebben stekeltjes die over wratjes heen staan. Als de stekels eraf slijten, blijven de wratjes nog enige tijd zichtbaar. Daarna slijten die ook af.
Er is een duidelijk verschil in dit slijtage proces. Bij de Plooivoet verdwijnen de stekels aan de "steel" het eerst. Bij de Zachtwordende verdwijnen de stekels op het bolletje (van de peervorm) het eerst.
Zachtstekelige stuifzwam heeft een rechte "steel", en behoudt het bolletje. Heel oude Plooivoeten hebben geen bolletje meer op hun steeltje. Ze blijven herkenbaar aan hun vorm: een rond voetdeel, dun in het midden ( de "steel"), en dan weer uitlopend naar het versleten bolletje, net als een jojo of een zandloper, slanke taille, stevige romp- en voetenwerk.

Parelstuifzwam:
Stekels afwissen, en dan kijken of een netpatroon ontstaat, helpt om Parelstuifzwammen (die hebben dat), te onderscheiden van Plooivoetstuifzwammen (die hebben dat niet).

Afgeplatte stuifzwam:
Om een Plooivoet aan te zien voor een Afgeplatte stuifzwam heb je een zwaar misvormd exemplaar nodig. Afgeplatte stuifzwam raakt het bolletje niet kwijt. Plooivoet wel.
Afgeplatte stuifzwam heeft een scheidingsvlies tussen gleba en subgleba. Plooivoetstuifzwam heeft geen vlies ertussen.

Peervormige stuifzwam:
Peervormige stuifzwammen halen nooit het formaat van een Plooivoet, en groeien in 99 procent van de gevallen zichtbaar op hout. Plooivoeten groeien zelden op (begraven) hout, naar het schijnt.