Laatste update: 24 mei 2024

Natuur in en om Diemen (2024)

Natuur in Diemen 2014 vind je hier. Natuur in Diemen 2015 vind je hier. Natuur in Diemen 2016 vind je hier. Natuur in Diemen 2017 vind je hier. Natuur in Diemen 2018 vind je hier. Natuur in Diemen 2019 vind je hier. Natuur in Diemen 2020 vind je hier. Natuur in Diemen 2021 vind je hier. Natuur in Diemen 2022 vind je hier. Natuur in Diemen 2023 vind je hier. Dit is de pagina Natuur in Diemen 2024

Op 14 april ontdekten we Reuzenberenklauw, een stuk of 50 planten. Op 23 april stelden we de groenmedewerkers in kennis. Op 24 mei stonden ze er nog allemaal, en hebben we ze maar weer eens afgeschoffeld Bij het afschoffelen viel op wat al eerder opviel: de oever was schoongeknipt maar een deel van de afgeknipte stammen lag op de Reuzenberenklauw (dat is al niet echt handig). Je kon er dus alleen nog maar met een omweg komen. Stammetjes zijn in het verleden te hoog boven de grond afgezaagd. Daardoor is zeisen onmogelijk. Blijft over als gereedschap: schoffel of bosmaaier. Ter plekke stond de brandnetel inmiddels op 1 meter hoogte, met daar doorheen braam van dezelfde hoogte en kleefkruid van dezelfde hoogte. Dat schoffelt niet echt lekker.

Schoffelen: hoe eerder hoe beter	want het groeit zo dicht

Op 21 mei was de inloopavond over de ontwerpschets in het gemeentehuis, en daarbij viel op dat de westelijke helft van de vijver in de westpunt als vijver staat aangegeven, maar de oostelijke helft (die in de zomer droog valt) niet. Nu staat er nog water in, met veel kroos erop. In het midden van de vijver staat veel mannagras. En dat vlotgras in de vijver doet iedere nieuwkomer in het groen uitroepen: die vijver moet snel en grondig geschoond worden. Fout gedacht: vlotgras is toevallig nou net een essentiële voorwaarde voor de kleine watersalamander. Het vrouwtje zet daarop haar eieren af, in de lente. Dat moet je maar net weten (over een amfibiëen vijver)...

Westkant jaarrond watervoerend	Oostkant valt in de zomer droog

Bij vijver: braam en gras moet gemaaid	Bij vijverrand: Moerasspirea bloeit bijna

In mei kwamen de snippers aan, voor werkgroep Spoorzicht en de buurtmoestuin samen. En omdat iemand zand had gestort (precies achter het hekscharnier) kon het hek niet open. De snippers zijn toen maar op straat gestort. Navraag leert dat de zandstorter de opdracht had gekregen zover mogelijk het terrein in te storten, maar hij had de sleutel niet bij zich. Dus hij kon niet anders. Op een werkdag als deze, op 18 mei 2024, ben je daar mooi klaar mee. Het hek kan niet open, en de snippers moeten er wel doorheen. Voor het hek ligt ook grond, besteld door de buurtmoestuin, maar nog niet opgehaald. Hartstikke mooi, allemaal. Maar niet heus. "Ik kan die snippers daar toch gewoon laten liggen?", vroeg een moestuinier. Dat moet je niet willen. De irritatie neemt toe over egocentrisme (de ieder voor zich mentaliteit). Niet voor niets is de afspraak met alle tuinen (dus ook met de IVN-tuin) dat alle bestellingen aan de parkkant van het hek worden afgeleverd. Achter slot en grendel dus, en niet in het openbaar plantsoen, op de weg of in de slootberm.

De Werkgroep Spoorzicht begon voorjaar 2000 met de aanleg van junglepad1, aan de noordkant van het terrein. Het pad volgt de zuidoostgevel van verpleeghuis Amstelhof (volgens de tekeningen). Dat gebouw is er nooit gekomen, maar was de buurt beloofd met buurtvoorzieningen (kapper, winkeltje, café). Het bleek achteraf kiezersbedrog. Op 18 mei 2024 is begonnen met herstel van junglepad1, en is een vervolg gemaakt met het pad aan de noordkant (eerdere werkdagen op 7 april en op 4 mei 2024).

Noordpad op 5 mei netaan boven water	afslag junglepad1 5 mei: er stond water

Noordpad 18 mei verder omhoog	maar nog niet af

Junglepad1	met de rode lijst soorten

Junglepad1	ziet er betrouwbaar uit

Tot waar we zijn gebleven	bagger dus

Daslook 5 mei 2024	Daslook 18 mei 2024

Zo zag het veld in Natuurpark Spoorzicht er winter 2023 uit. En in 2024 ook.

In maart stond het veld nog blank, in april droogde het al op. Winters moerasbos. Het treft dat in de winter kinderen zelden buiten spelen,. Ze doen dat liever in de zomer, en dan is het geen moeras. Volwassenen beseffen dat zelden. Het denken beperkt zich dan tot eens moeras, altijd moeras. Als het moeras opdroogt, is Spoorzicht op z'n mooist. Dat is als de blaadjes net aan de bomen komen. Door al die blaadjes verdampt het vocht, en droogt het park op. De uitgegroeide en opengevouwen blaadjes vangen alle licht af, en maken het park tot een donker bomenbos. In de zomerse duisternis (lekker koel) krijgen planten op de bosgrond te weinig licht om tot bloei te komen. Het zijn dan juist de open plekken en de padbermen die geuren naar bloesem en gemaaid gras.

Begin maart begon een ploeg aan het opschonen van de slootkanten. Slootkantbeheer behoort niet tot de taken van de werkgroep. Op een klein stukje na, dat voor de jaarlijkse slootjesdag excursie wordt benut. Slootkanten vrijhouden is een gemeentetaak, deels ecologisch, deels juridisch vereist, en wordt dus aanbesteed. Eind maart waren de slootkanten schoon geknipt, en alle afgeknipte en gezaagde hout lag er pal naast. Op zich een logische en goedkope werkwijze, maar wel met als gevolg dat er hout ligt op de standplaats van rodelijst soorten (die daardoor niet kunnen fructificeren), op de haard van Reuzenberenklauw (die je moet kunnen schoffelen of uithakken), en op plekken die beslist gemaaid moeten worden (om verbraming tegen te gaan), wat later in het seizoen. Kennelijk is niet nagedacht over gevolgen voor groenbeheerders na hen. En die willen toch ook graag zo goedkoop en efficiënt mogelijk kunnen werken. Binnenkort worden in opdracht van de gemeente paden aan de zuidkant opgehoogd met gemotoriseerde kruiwagens, tijdens of na het broedseizoen. In zo'n kruiwagen past een halve kuub zand, en dat is te veel en te zwaar in nat terrein. En het terrein is nat in de winter en de lente.

Op 14 april vond de eerste publieksexcursie plaats, nadat op 7 april aan de noordkant paden waren opgehoogd door vrijwilligers. Zonder die ophoging was het terrein nog te nat geweest voor een excursie. Op 23 april is een wandeling gemaakt met groenmedewerkers van de gemeente Diemen. Nu het voorontwerp voor het park is goedgekeurd door B en W en is besproken in de gemeenteraad gaat het toch echt gebeuren. In 2025 begint de uitvoering, in 2026 zou het klaar moeten zijn. En in dit jaar (2024) moet dan de participatie met buurtbewoners nog plaats vinden. Natuurlijk vindt er ook net nu een wisseling plaats in het ambtenaren apparaat. Er zijn gaande en komende ambtenaren, en er is sprake van taakoverdracht in het veld. Met name: wat doe je met iepen, wanneer schil je ze, en wanneer niet? Kun je eerst op vakantie gaan, en er dan nog eens rustig over nadenken of je wat zult doen? Wat doe je met bomen in de sloot? Wat doe je aan verbraming? Wat doe je met essen met essentaksterfte? Wat ga je doen met Veelbloemig roosje? Wat te doen met Canadese kornoelje? Gewoon lekker laten gaan? Begin mei gaan vrijwilligers verder met het zandpad aan de noordkant.

Geschoonde oevers maken	Verborgen gebreken ineens zichtbaar

Geschoonde oevers onthullen verborgen gebreken, zoals een boom die in het water is gevallen, en toch eens een keer moet worden opgeruimd, of een lokale haard van Reuzenberenklauw op een plek die iedereen altijd weer over het hoofd heeft gezien

Boshyacint	Fluitekruid

Look zonder Look	Reuzenberenklauw

Niets is zo vergankelijk als natuur in overheidshanden. Als er rolstoelen in het park mogen komen, dan zijn kinderwagens en fietsen niet ver weg, want het hek staat ver genoeg open, en de mens is grensverleggend genoeg bezig om eigen paden te maken en de bestaande te verramschen. Zieke bomen laten je niet met rust. Als ze niet vanzelf omwaaien, dan zul je ze toch wel preventief moeten knotten om erger te voorkomen. Dus zo'n zieke es met kogelvormige zwammen op de stam is een publiekstrekker die korter mee zal gaan dan de natuur hem nog geeft.

Excursie	Kogelhoutskoolzwam (Daldinia concentrina)

Bospaden te zacht voor mountainbikes	Bomen verdwijnen mogelijk te vroeg

Verrassingsaspect: een klein foutje heeft grote gevolgen. Het hek kan niet open want iemand heeft over het hek heen zand gestort, precies achter het hekscharnier (sleutel niet bij zich?). De tweede leverancier bracht grond voor de buurtmoestuin. Het hek kon niet open, dus hij stortte de grond aan de straatkant van het hek. De derde leverancier komt komende week snippers bezorgen voor de werkgroep Spoorzicht en voor de buurtmoestuin.

Voor het eerst sinds jaren is er nog zand over in mei (voor de werkgroep is mei de zandmaand). Dat zand is bedoeld om paden op te hogen. En daarvoor heb je echte kruiers nodig. Die zijn er niet altijd. Op 7 april en op 4 mei is er gewerkt aan de paden aan de noordkant. Een nachtelijke regenbui toont aan dat we er nog niet zijn. Een deel van het zandpad gaat alsnog kopje onder.

Zand erover	op 7 april

Zand erover op 4 mei	Nat op 5 mei

Erg nat (5 mei)	Te nat? (5 mei)

Opgehoogd op 7 april	Nat naast het pad (dat mag)

Opgehoogd op 7 april Pad langs de daslook	Hartsverdriet gekerfd in deze boom (lidteken 20 jaar later)